Sevgiyi kazanmanın hep vermekle olacağını düşünüp öyle davrandığım için kendimden özür diliyorum…

Kendimden başka herkese daha çok değer verip, önemsediğim için ruhumdan özür diliyor ve daha iyi bir ben yaratmaya niyet ediyorum…

Bedenimi önemsemeyip, yeteri kadar ona bakmadığım için özür diliyorum…

Hata yaptığımı düşünüp sürekli suçluluk duyarak ruhuma zarar verdiğim için kendimi affediyor ve özür diliyorum…

Şimdiye kadar yaptığım tüm hatalarımı affediyor kendimi suçlamaktan vazgeçip, özgür bırakıyorum…

Uzun vadelerle yaptığım planları, iptal ediyor ve “Anda” kalmayı hedefliyorum…

Hayattan, insanlardan hiçbir şey beklememeyi, bunu söylerken hayal kırıklığı ile değil öz sevgiye sığınmayı tüm benliğimle kabul ediyorum…

Gülmeyi, gezmeyi görmeyi, okumayı bana iyi gelen şeyleri yapmayı, kendimi, duygularımı daha çok önemsemeyi ve mutlu olmayı seçiyorum…

Dışarda ki sesleri daha az duyup, içimde ki sese yönelmeyi hedefliyorum…

Sevgi ve saygıyı başkasında arayıp bende olanı göremediğim için kendimi bağışlıyor ve seviyorum…

Başkalarına ayırdığım ve kendimden esirgediğim zamanı daha iyi kullanmaya niyetleniyorum…

İhtiyacım olmayan eski düşünce kalıplarını iptal ediyor benim ve bütünün hayrına olan “sevgi” kapısını kabul ediyorum.

Başkalarına kızar kendimize ceza veririz…

Öfkelenir, hırslanır kendimizi suçlarız…

“Neden söylemedim, niye öyle davrandım bu hatayı niye yaptım” diye.

Hatta bir danışanım “kendimi tokatlıyorum yanlış yaptığımda” demişti…

“Ama siz kendinizi, ruhunuzu bedeninizi korumak isterken bir kez daha cezalandırıyorsunuz” demiştim…

Farkında olarak, olmayarak bunu herkes yapıyor… Geçmişten getirdiği yüklerle kendini suçlayan, cezalandıran o kadar çok insan var ki…

En çok hayal kırıklıklarımızı yaptıklarımızdan yaşarız.

Fedakârlık güzel bir duygudur fakat kendinizde olanı eksilterek, sevilmek onaylanmak, takdir görmek, için yapıyorsanız kaybeden olursunuz.

Bunun için;

Önce kendimize saygı duymayı ve sevmeyi öğrenmeliyiz.

Tüm yaptığımız hataları, eksikliklerimizi, kusurlarımızı kabul edip, bugün ki biz olmamızda sunduğu katkıya şükranla bakabilmeyi öğrenmeliyiz. Kendimize, başkalarına yargıyla bakmayı bırakıp, kendimizle daha şefkatli öz farkındalıklar içinde yeni bir İlişki kurabilmeliyiz.

Kendini sevmek, ömür boyu sürecek bir aşk ilişkisinin başlangıcıdır.

Oscar Wilde

 

Size tavsiyem;

Gözünüzün görebileceği bir yere yukarıda yazdıklarıma ek olarak kendiniz için bir “iyileşme ve farkındalık” listesi oluşturun.

Bu liste size, sizi hatırlatmalı…

Ve her defasında okuyup önünüzde henüz şekillenmemiş yıllara daha huzur ve barışık adımlar atabilme cesaretini gösterebilmek için yol kılavuzunuz olmalı.

Zira insanız ve hep unutmak gibi bir özelliğimiz var…

 Unutma;

Kendini sevme şeklin başkalarına seni sevmeyi öğretme şeklindir.

Rupi Kaur