Kendini bir şey sanmana gerek yok.

Bu bir sanrı değil.

Sen zaten bir şeysin.

Sadece sandığın şey değilsin.

Sandığın şey olmakta ısrar etmeyip olduğun şey olabilsen keşke!

Beni anlıyor musun?

Yoksa olduğun şeyden korkuyor musun?

O kadar mı güvenmiyorsun kendine?

O kadar mı sevmiyorsun kendini, örtüyorsun gerçekliğinin üstünü?

O yüzden mi ağzın iyi laf yapamazken klavyede iyi yazıyorsun her sözcüğü?

Evet, evet! O kadar güvenmiyorsun kendine.

Farkında mısın, yalnızca seni tanımayanlar yiyor bu numaranı?

Tanıyanlar da seninle mi uğraşacak? “Ezik” deyip geçiyorlar; kime anlatacaklar, niye anlatsınlar? Bu esnada kandırabildiğin üç beş taraftarı üzerlerine mi saldırtsınlar? Susuyorlar. Aslında diyorlar ki sana: ‘Ne halin varsa gör!’

Ha! Sen bu sahte, olduğunu sandığın şeyle dikkat çekip, takipçi sayını falan yükseltip, hasbelkader bir yerlere gelirsen; o tanıdıklar yanında bitecek elbet! Bu seni ifşa etmeyişlerin birkaç sebebi var anlayacağın.

Seni görüyorum.

Olduğun şey, evet, bir şey ama maalesef iyi bir şey değil.

Kendini gizlemeye çalışmakta haklısın.

Gizlediğini sanmakla yanlıştasın.

Hayatta en önemli şey ne biliyor musun?

Kişinin kendine karşı dürüst olması…

Bunu başarabildiğin gün bu saçmalıklara ihtiyaç duymayacaksın.

Diyeceksin ki: ‘Sesim güzel değil’

Şarkı söyleyemeyen videolarından kurtulacağız böylece.

Kulaklarımız acımayacak, senin için üzülmeyeceğiz. Sırf seninle alay etmek için takipte kalanlara gününü göstereceksin böylece… Kendini küçük düşürmekten vazgeçtiğin an iyi hissedeceksin. Ne sesin güzel, ne besten… Sen bir şeysin evet, ama, şarkıcı değilsin, programdan programa davet edilsen de şarkıcı olamayacaksın, sen bir malzemesin. Magazinsel bir kahkaha…

Misal.

Diyeceksin ki: “Herkesin düşüncesi, inancı kendine”

Yargılayıcı paylaşımlarından kurtulacağız nihayetinde.

Senin de bir insan olduğunu düşüneceğiz; hâşâ, Tanrı değil. Küçük görmelerinden arınacak ruhumuz, sevgiyi bile hissedebiliriz sen böyle dediğinde. Saygı otomatikman belli bir seviye getirecek zaten ilişkimizi çünkü senin düşüncen, fikrin, zikrin, inancın da sana göre ya! Benimkini de bana göre kabul ettin ya!

Misal.

 Diyeceksin ki: “Egoma yenik düştüm, ben her şey olamam, herkes adına konuşup kendi çıkarımı gözettim. Aslında ben lider değilim.”

Adıma konuşmandan, haberim olmadan kararlar almandan kurtulacağız böylece.

Fırsatçı şakşakçılarınla bizi dışlama cüretini göstermen ne büyük gaf! Kendi emeğine saygı beklerken başkasının emeğine saygısızlığın, yaşına ve tecrübesine saygısızlığın ne tarifsiz bir hal! Üst eğitiminle geldiğin son nokta bu mu? Nasıl bu olabilir. Tepeden bakmalarla, had bilmezliklerle senin peşinden mi gelecek onca insan?

Misal.

Örnekleri çoğaltabilir herkes kendi mesleki, ailevi, ekonomik, sosyal, toplumsal farklılıklarıyla…

Sonuçta kemale erince yaşı

Dememeli hoppala Hasan dayı

Kişi kendini bilmeli işin özü

Olduğunu sandığı şey değil, olduğu şey olmalı.

Sen de kendini gör.