İnsanların çoğu emicidir; anne sütünü emerek büyüyenler artık başkaları tarafından emilerek büyüyenlere dönüşmüştür. Tüm emiciler de birer emilendir aslında, tâ en başında…

Karanlık bir tarafı vardır emicilerin, duygularınızı emerek beslenirler;  aciz ve değersiz hissettirerek, aşağılayıcı tutumlarıyla kendinize olan güvenizi kırarak, sizi muhtaç olduğunuza inandırıp köleymişsiniz gibi kullanarak, başarılarınızı görmezden gelerek, dostunuzmuş gibi görünüp ilk fırsatta sizi sırtınızdan vurarak… Kimi zaman cebinizdeki parayı kimi zaman aklınızdaki özgün fikirleri kimi zamansa hayallerinizi – sonuçta hayatınızı – çalarak beslenirler.

Parıl parıl parlayan ruhunuzu, emici karanlıklarıyla önce grimsi bir renge bularlar sonra giderek griye, orta koyu griye, mavimsi griye – ki bu mavilik bir an karşınızdaki kişiden şüphe ettiğiniz için utanç duymanıza sebep olabilir – en son antrasit yani en koyu griye… Oradan da zifiri siyahlığa kolayca düşüverirsiniz. Siz bu aklıktan karaya bulanışınızı fark etmezsiniz bile… Fark ettiğinizde ise çoktan çıkmıştır emile emile ruhunuzun posası…

Kaç emici var hayatınızda, bir düşünsenize ya da o emici siz misiniz yoksa?

Emici de olsanız emilen de bilin ki karanlıktasınız. Kendinizi tekrar arayıp bulmak ve ruhunuzu yeniden parlatmak için karanlığın içinde bir ileri beş geri atılan adımlarınızdan vazgeçmeyin, olur mu? Vazgeçtiğiniz an, bir daha geri dönüşü yoktur bu işin. Işığınız daima içinizdedir, hissetseniz de hissetmeseniz de… Gittikçe kalınlaşan zifiri siyahlık kalınlaştıkça katılaşır. Unutmayın, katı bir şeyi kıracak bir alet her zaman bulunur! Yeter ki isteğiniz ve biraz da cesaretiniz olsun.

EMİCİLERDEN MİSİN, YÜKSELTİCİLERDEN Mİ?

Yükselticiler vardır bir de… Onlar parlayan ruhlarını, kendilerini ve başkalarını aydınlatıp yükseltmek için kullanan insanlardır. İyi insanlardır; nazik, güvenilir, yol gösterici, teşvik edici, destekleyici… Mutluluğunuz için çabalayan, değerinizi bilen, arttıran, varını yoğunu düşünmeden ortaya koyarken kendi özlük haklarını da korumayı bilen iyi insanlar… Her gün ruhunuzun tozunu alıp parlaklığınızı sabit tutarlarken iyice ovalayıp daha da parlatırlar ışığınızı… Birbirinizi beslemek ve birbirinizden beslenmek sonsuz bir hazdır. Birlikte parıldamanın yoludur bu. Biriniz gelişirken diğeriniz de geride kalmazsınız eğer bir yükselticiyle birlikteyseniz. Kıskanmaz gıpta edersiniz, kendinize güveniniz artar, şevk duyarsınız, özgür hissedersiniz. Ne kadar özgürseniz de o kadar özgün olursunuz. Kendi adınıza cesaretli, ilerici adımlar atarsınız.

Bir yükseltici dünyayı fetheder, iki yükseltici dünyayı kurtarır.

Birbirini olumlu anlamda kucaklayabilmek insanlar için her zaman zordur. Evet, bu bir gerçek ne yazık ki! Bir yükseltici bir emiciyle karşılaştığında, ışığıyla onu da beslemeyi seçer. Emici ne yaparsa yapsın, onun ışığını zifiri siyahlığa bulayamaz. Dener, dener, dener… Başaramayacağını anlayınca da çeker gider. Oysa emici, harcadığı çabayı, tekrar ruhunu parlatmak için harcasa bir yükselene dönüşecek ve kim bilir, belki de bir yükseltici bile olacaktır kısa süre içinde…

Bundan alacağı hazzı bir bilse…

Şimdi, düşün bakalım; emici misin, yükseltici mi?

Ve söyle, hangisi daha iyi?