Bir yılı daha bitirmek üzereyiz… Bekleyen, çaresiz olan, umutsuzluğuna deva arayan için uzun bir zaman dilimi 365 gün… Diğer taraftan belirli yaşa gelmiş insanlar için hızlıca geçiveren ve ne yazık ki durduramadığımız eskilerin “göz açıp kapayıncaya” kadar dediği bir rüya…

Belki hepimizin yaptığı gibi kişi olarak “nasıl bir yıl geçirdim, ülke olarak neler yaşadık, dünyada neler olup bitti” diye insan düşünmeden edemiyor…

Ben kendi adıma birbirinden farklı çok duyguyu bir arada yaşadım.

Değerli bir insanın hayatıma girmesi, onunla hayatı paylaşmak, bazen inatçı hallerime tahammülü ve sabrı ile bana güç verirken, canım, ciğerim kardeşimin uzun süren rahatsızlığında, kaybetme duygusunu anbean yaşamak beklemenin, gece ve gündüzün, uyku ile uyanıklığın arasında ki çalan her telefonda kalbinin duracak gibi olması…

Rabbim onu bize bağışladı şükürler olsun… Derdi olan herkes için umarım deva bulacağı bir yıl olur…

 

‘Hayat, insanlar başka planlar yaparken başlarından geçenlerdir’ (alıntı) demiş kim dediyse…

Bende bir kez daha öğrendim ki; hayat planlamaya gelmiyor ve ne varsa şimdi şu an var…

 

İnsan ilişkilerinde çok kolay yalan söyleyen, günü kurtardığını sanan, güvenerek malını emanet ettiğin insan, nefsine yenik düşünce bambaşka biri oluveriyor… Bilmiyor ki haksızlık ettiği her durumla kendisine, ne yazık ki çocuğuna, yakınına zarar veriyor… Her şey burada bu dünyada dengeleniyor…Ne yazık ki bu yıl bunu da deneyimledim… Demek ki öğreneceğim bir ders varmış…

 

Bunun yanı sıra Türkiye’ de iki yıldır yaşamama rağmen;

Hayatıma katkı sunan öyle güzel insanlarla karşılaştım ki hepsine minnettarım…

Seanslarım da beni tercih eden, olumlu dönüşleriyle yaptığım işin maddi karşılığı kadar manevi doyumunu bana yaşatan danışanlarıma, mükemmeliyetçi ve ısrarcı yanımı tolere eden öğrencilerime, klinikte çalışırken benim biraz dağınık hallerimi her zaman espri ile karşılayan doktorumuza, gönlü güzel arkadaşlarıma, yardımlarını hiç esirgemeyen yüzümde gülücükler açtıran dostlarıma, hep yanımda olup hayat kaynağım oğluma, manevi kızıma, aileme…

Yüz yüze tanışmasak da kurduğumuz bağla okuyucularıma, sayfamda ki değerli ruhlara yorumlarınız, katkılarınız için teşekkür ediyorum…

Ne kadar çok güzelliklerim var şükürler olsun….

İyi ki hayatımdasınız hepiniz…

 

Yazdığım gibi ne kadar şey sığdırmışım bir yıla, eminim sizde kendiniz için yazacak bir şeyler bulursunuz… İnsan bir kez daha farkına varıyor bu şekilde hayatında olup bitenin…

 

Türkiye’de ve dünyada olup bitenler çok iç açıcı şeyler değil ne yazık ki…

Savaşlar, pahalılık, krizler, yoksulluk, kaybolan çocuklar, hastalıklar, çocuk gelinler, şiddet, haksızlık…

 

Mutlaka güzel şeylerde oldu buna eminim… Şu an aklıma gelmiyor nedense… Bu konuda siz yazın ben okuyayım…

 

Küçük bir hatırlatma yapmak istiyorum özellikle Avrupa’da yaşayan insanlardan gerçi burada ki büyük şehirlerde farklı değil…

Havai fişekleri için bu yıl yeniden izin verilmiş… Bizim anlık mutlu olmamızın maliyeti bir çok insana katkı sağlayabilecekken yani odunu kömürü olmayan, okul ihtiyaçları karşılamayan veya küçük bir gülümsemenin huzurunu  eminim havai fişeklerinin hızla yere düşmesinden  çok daha fazla  mutluluklar yaratabiliriz kalplerde..

Yine ona keza dolaplarımız elbise doluyken bu senede başka birilerini sevindirebilsek keşke…Keşke bir çocuğun okumasına destek olsak veya yaşlı birine beklentisiz bir hediye sunsak…

 

Yeni yılda kendimiz ve dünya için; Huzur

Empati

Ruh ve Beden Sağlığı

Vicdan

Yardımlaşma

Dürüstlük

Bolluk

ve en önemlisi

İnsan olmayı diliyorum…

 

Güzelliklerde buluşacağımız bir yıl olmasını temenni ediyorum…