“KÖTÜ DÜŞÜNEN ve DAVRANAN İNSAN” var mıdır? Diye sorsam herkes aynı cevabı verir sanırım…

Peki “Biz  Kötü müyüz?

Burada biraz zorlanır hatta “ ne alaka canım” deriz…

Doğal olarak hepimiz iyi insan olduğumuzu düşünürüz…

Bizim dışımızda kalan herkeste biraz bencillik, uyumsuzluk, art niyet vardır…

Pek güvenilecek insanda kalmamıştır şu zamanda!

Bu yüzdendir ki;

 “Kendi, kendimizi aynada seyredip “ayna, ayna söyle benden daha güzel kim var” misali

hiç kimse “ben bazen kötü düşünür ve davranırım ”diyebilme cesaretini gösteremez…

Varsa sevmediği bir yanı neden böyle yaptığına dair sebepler arar ve genelde bulur da…

Kim demiş “Herkese yalan söylersin bir kendine diyemezsin” diye.

En çok insan kendine söyler aslında… Hep bir şekliyle kandırır kendini…

Mesela kendimiz için istediğimiz başarıyı, parayı, sevgiyi öyle çok kolay başkaları İçin isteyemeyiz nedense…

Sanki meme emen çocuk gibi elimizden alınacağını düşünürüz… “Herkeste biraz hırs olmalı, ben kolay mı kazanıyorum” dediğinizi duyar gibi oluyorum…

Tamam, şöyle soralım o zaman “Kötü İnsan” olmanın bir genellemesi var mı? Sınır nerede başlıyor ve bitiyor? Yorumlarda paylaşabilirsiniz ben kendimce kaleme almaya çalıştım…

İnsanı diğer canlılardan ayıran “RUHUDUR”

Ölçüsü ne peki?

Merhamet, vicdan…

Nerede peki şu sıralar  bu merhamet?

Para ile alınmaz, satılmaz da güç hiç değildir…(Ki genelde merhamet acımakla karıştırılır)

Oysa “merhamet” insan olmaktır…

İnsan olmak cesaret gerektirir… Birlikte yaşadığımız toplumda, bizim gibi olmayanı görmek, yadırgamamak, kabul etmektir…

Yolda yürürken istemeden çarpan birine

“Kör müsün önüne bak” diyen

Yere çöp atan bir kişiyi uyardığınızda

“Belediyenin ne işi var? Temizlesin…. Diye sinirlenen vatandaş,

Gittiğiniz alışverişte,

Yeni toplanan T.Shirti en alttan çekip sizin de sevimlilikle;

“Keşke bu kadar dağıtmasaydınız, yazık çocuklara” dediğinizde;

“İşi, gücü ne toplasın”

zihniyeti ile empati bile kuramayan “ Ben” odaklı insanların kendinden başka birini göremeyişi çok üzücüdür aslında…

 “Kötü insan ”yoktur.

“Öğrenmeyen, bilmeyen insan” vardır iyimserliği ile hortumla kapısında araba yıkayan kişiye

“Suyu gereksiz akıtıyorsunuz, dünyada su kalmayacak, çocuklarımız çevrecilik” diyemeden

“Yaaa benim akıttığım sudan sana ne? Parasını ben ödüyorum, benim kullandığımla bitecekse bitsin”

Diyen birine

“iyi ve kötü insan olma çizgisinin hangi kartalasında yer aldığını anlatamayıp içten içe üzülenlerdenseniz;

Plastik şişelerin ve bilinçsiz alışverişin çığ gibi dolduğu bidonların önünden geçerken gözünüzde kocaman bir çöp canlanıyor ve “Ne yapabilirim” derdine düşüyorsanız,

Nezaketi sırf romantik akşam yemeklerinde değil işini yapan garsona, çöpünüzü toplayan bina görevlilerine, bakkala yaptığınızda iyi insan olmanın inceliğini ve farkındalığını yaşıyor, yaşatıyorsanız,

Bir yerde arkadan gelene kapıyı tuttuğunuzda yanınızda ki kişinin

“eli armut mu topluyor kendisi açamıyor mu” ikazı ile elinizi yakar gibi iyiliklerden nasıl yavaş, yavaş “ çektiğinizi ve bunun sızısını hissedip “arafta” kalıyorsanız,

Kalabalık bir yerde asansör beklerken, sanki uzaya yolculuk var da en son kendisi kalmış gibi  sizi ezerek geçen kişiye;

“Keşke çocukları, yaşlıları, engeli olanı da böyle ivedilikle görüp, davranabilseniz”

Diyememenin suskunluğu yaşayanlardansanız…

Sırada beklerken, çaktırmadan öne geçmeyi hayatlarında en fazla on dakika kazanmanın ona  kar getirdiğini düşünüp “ pişmiş kelle” gibi sırıtanlardan değilseniz,

Bağırarak konuşmayı, kendisinden başka insan yokmuş gibi gürültü yapmayı bilmeyenlerdenseniz,

İnsanların farklı görünüşleri, farklı dillerinden dolayı kendinizi ayrıcalıklı görmeyenlerdenseniz,

İnsana ve işinize duyduğunuz saygıdan dolayı randevularına

Zamanında gitmeye çalışanlardansanız,

İyi insanlar cennete gider, değil. İyi insanlar nereye giderse cennet orası olur. (Osho) diye yine de umutla bakıyorsanız hayata

Teşekkür ederim

Zahmet oldu

Özür dilerim

Lütfen sözcüklerini sık, sık kullananlardansanız siz iyi bir insansınız demektir…

Ve TAM ŞİMDİ;

Sevgili insanlık! Bir çocuk masumiyetiyle bir kere daha “Elma!” diyoruz. Ne olur çık artık! Oğuz Atay

Sevgili Tuncay Hocam öyle güzel bir ruhun vardı ki bu yazıyı yazarken yine yanımda gibiydin… Eminim gülümser ve “olacak, olacak” derdin…

Senin gibi

DÜNYANIN GÜZEL İNSANLARA ÇOK İHTİYACI VAR…