Yeni adresimiz
Ana Sayfa Yazarlar 27.12.2019 898 Görüntüleme
Sevtap Çapan

İstanbul’da doğan SEVTAP ÇAPAN, 1991-1995 yılları arasında Müjdat Gezen Sanat Merkezi’nde dört yıl oyunculuk bölümünde okumuştur. Son sınıftayken İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’na (İBBŞT) girmiş ve profesyonel oyunculuk hayatına başlamıştır. 1996 yılından itibaren sinema ve televizyon dizilerinde aldığı rollerle tanınmıştır. Oyunculuk üzerine çeşitli okullarda eğitim veren Çapan, sanatın mutfak kısmıyla da ilgilenmektedir. Yazarlığını yaptığı beş oyunun ikisi, İBBŞT’ de repertuvara alınmıştır. NTV Stüdyoları’nda Seslendirme Sanatçısı kadrosunda yer almaktadır. 2017 yılı itibariyle Profesyonel Artı Sonsuz Firması’nın kuruluşu olan Tiyatro P.A.S’ın Genel Sanat Yönetmeni’dir. Yazdığı senaryolar ile oyunları da bulunan Çapan 8 Kitap yazmış, aktif sanat hayatına da devam etmektedir.

ESKİCİ GELDİ HANIM!

reklam

Diye seslendi içimden bir ses. Tüm eskilerimi topladım yeniye yer açmak için…

Eski çoraplarımı, eski ayakkabılarımı, eski elbiselerimi, eski tişörtlerimi… Giymeyeceğim ne varsa…

Sonra eski kitaplarıma baktım. İçlerindeki kurumuş çiçeklere ağladım.

Biriktirdiğim eski mektupları açtım. Bir ateş yaktım. Tek tek okuyup ateşe attım. Bir ferahladım, bir ferahladım.

Fotoğraf albümünü aldım elime eski fotoğraflarda kendimi gördüm. Uzun uzun baktım çocuk gözlerime… İlk doğduğum gündüm, birinde önlüklüydüm. Düşündüm epeyce… Sonra bir ayna aldım elime, gözlerim yoktu yerinde…

Eski dostlarımı anımsadım birden… Dilimin ucundaydı bir şarkı… Gelmedi bir türlü aklıma neydi devamı… Sarsıldım derinden…

Eski saçlarımı buldum bir kutuda… Kurdeleyle bağlanmış bir örgü… Sapsarı… Niye saklar ki insan eski saçlarını? Ne hissetsem bilemedim.

Eski bir defter geçti elime… İçinde eski şiirlerim. Meğer şairmişim. Kim şair olmaz ki bu memlekette… Bir de âşıkmışım, yanıkmışım birine… Amma gömmüşüm derine… Söktüm attım. Akmadı gözyaşım.

Kenarı kırık tek balerini kalmış eski müzik kutum mu o? Kitaplığın kullanılmayan en tozlu rafında. Çalışır mı çalışmaz mı acaba? Kurdum, kurdum, kurdum. Çıkan tek ses i-do

Kırmızı bir kese… Açtım içini heyecanla… Eski bir diş. Köpek dişi. Fındık’ımın bebeklik dişi… Kim çalmıştı güzel oğlumu… Aradım çok, bulamadım. Hiçbir yerde yoktu. Ah, miniğim elime doğmuştu.

Eski günlüklerim. Şifre uydurmuştum. Okuyabilecek miyim? ‘A’ mıydı bu üçgen yoksa ‘B’ mi? Hatırladım. Kendi şifremi yeniden çözdüm. Çözmez olaydım.

Tüm Eskilerimi topladım.

Eskici Geldi Hanım!

Diye seslendi içimden bir ses.

Kalbime bir ağrı girdi. Eski kırık kalbim “Ah” dedi.

Duymazdan geldim.

Mektup küllerini koydum eski çizik vazoya, diğerlerini ise eski delik çuvala.

Sırtlandım bütün anılarımı yürüdüm deniz kenarına…

Eski günbatımıyla karşılaştım ufukta… Uzandım gökyüzüne aldım güneşi, onu da attım diğerlerinin yanına…

Kaldım mı zifir karanlıkla baş başa.

Yeniye yer açmak içindi her şey…

Şimdi…

Eskici gitti hanım!

Bekliyorum.

Yeni bir günün, yeni bir yılın umuduyla…

reklam

Yorumlar

Yorumlar (Yorum Yapılmamış)

Yazı hakkında görüşlerinizi belirtmek istermisiniz?

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.

İlginizi çekebilir

YOL

YOL

Özgün Haber Reklam Alanı
Özgün Haber Reklam Alanı
Tema Tasarım | AnatoliaWeb